Mijn Aldebaran heb ik nog nooit een naam gegeven, maar zo verzin ik hem nu.. “Nog net”
Ik heb hem zo sinds 2002 denk ik.
Ik zocht een kajuitzeilbootje na verkoop van mijn kinderdijkvletje.
Ik kwam in Lelystad in een loods een schip op het oog in een loods. Heel dik onder het stof, maar gelijk verliefd op het model. Na handjeklap een proefvaart. Een schip met nog veel werk. Alles goed, dus de volgende dag ophalen. Net de haven uit, kreeg de Arona een vastloper. Olie was na de proefvaart heet en s’nachts door de flexibele poreuze aftapslang gelekt. Uiteindelijk de motor eruit gehaald en op een stralende mooie dag met neef en zijn hoogzwangere vrouw zouden we naar Lemmer zeilen. Later die dag ter hoogte van Urk begon het al heel stevig te waaien. Maar ik dacht, gewoon door. Maar de wind nam toe. De houten mast was eigenlijk veel te zwaar en het dak boog gevaarlijk door. Het enige gereedschap was een zaag, dus ik zei tegen neef.. offer de pikhaak op en zet die klem onder de mast. Steeds meer kwamen we op lager wal. De zwangere vrouw kreeg harde buiken en wilde overboord.. dat ging dus niet. Neef bekommerde zich binnen om zijn vrouw, en ik had houden en keren. Overstag durfde ik niet meer en we zagen geen kans om te refen. Net de bocht bij de Rotterdamse hoek kunnen halen met echt heel dicht bij de dijk. Een zwarte lucht en bliksem sloeg om mij heen in het water. Dus 112 gebeld. Ook om de zwangere vrouw die het erg zwaar had. Even later zagen we de KNRM, maar die voer gewoon door. En nog even later kwam de redder van Waaksens met twee dikke motoren achter de rib. Een man sprong aan boord en de zeilen konden gestreken worden. Toen gevraagd of er een huisarts klaar kon staan in de haven. We kwamen aan op Lemmer en ik dacht dat er een oefening was of zo.. maar alle hulpdiensten waren opgetrommeld .. De ambulance heeft alle tijd genomen om de zwangere vrouw tot geruststelling te brengen.
Dit was in het kort het ophaalreisje.
.
De Arona heb ik via Motorenrevisie Balk en de importeur van Lombardini weer als nieuw gekregen.
